اهمیت داده های سطح زمین از این نظر که ما در این سطح زندگی می کنیم و فعالیت های روزمره در آن صورت می گیرد،کاملاً مشخص است. سطح 850 میلیباری بالای سطحی است که آن را لایه ی مرزی سیاره ای (برای مناطق پست و کم ارتفاع) می گوییم. سطح 850 تقریبا مرز بین جو آژئوستروفیک (به دلیل وجود اصطکاک در لایه های زیرین تروپوسفر) و جو آزاد یا تقریبا بدون اصطکاک می باشد. برای مناطق کم ارتفاع این سطح مرز جریان های همرفت گرمایی نیز می باشد.
اهمیت سطح 500 میلیباری به این خاطر است که آن نزدیکترین سطح به سطح ناوگرا است و برای محاسبه تاوایی مهم است. البته سطح ناوگرا به 550 میلیباری نزدیکتر است، ولی از آنجا که 500 عدد رُندی است به این خاطر 500 مرجع است. این سطح همچنین جایی است که نصف جرم جو در پایین آن و نصف دیگر جرم اتمسفر در بالای آن قرار می گیرد. سطح 700 میلیباری در حقیقت مرز بالایی لایه اتمسفر می باشد و بالاتر از آن به عنوان سطح میانی جو در نطر گرفته می شود، سرعت وزش باد بر بالای سطح زیرین اتمسفر از نظر ایجاد جبهه های جوی و ناپایداری های سطح زمین مهم است. از آنجا که رودبادها نقش مهمی در شکل گیری الگو های بزرگ مقیاس و جبهه های جوی دارند، لذا ما نیاز داریم از اطلاعات سطحی که در آن رودبادها بیشتر خود را نشان می دهند، داشته باشیم. در زمستان رودبادها عموماً به سطح 300 میلیباری نزدیکترند تا سطح 200 میلیباری، اما در تابستان سطح 200 میلیباری بهتر می تواند الگوهای رودبادرا نشان دهد. لذا معمولاً 200 یا 300 میلیباری نیز به عنوان یک سطح دیگر برای ترسیم نقشه های هواشناسی و تحلیل الگوهای بزرگ مقاس جوی در نظر نظر گرفته می شود.
